Dictionary of Greek. 2013.
κωλυσιεργός — ο, η αυτός που προκαλεί κωλυσιεργία … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
κωλυσιεργά — κωλυσιεργός hindering from work neut nom/voc/acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
έργο — (Φυσ.). Στη φυσική, μπορούμε να ορίσουμε το έ. μιας δύναμης αν ξεκινήσουμε από μια απλή περίπτωση, κατά την οποία ένα υλικό σώμα αμελητέων διαστάσεων, πάνω στο οποίο εφαρμόζεται μια σταθερή δύναμη, επιτελεί μια ευθύγραμμη μετατόπιση κατά μια… … Dictionary of Greek
εμποδιστικός — ή, ό (Α ἐμποδιστικός, ή, όν) 1. αυτός που φέρει ή προκαλεί εμπόδια, που είναι εμπόδιο, που γίνεται για παρακώλυση, κωλυσιεργός 2. ο απαγορευτικός … Dictionary of Greek
κωλυσιεργικό — ή, ό αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στην κωλυσιεργία. [ΕΤΥΜΟΛ. < κωλυσιεργός. Η λ. μαρτυρείται από το 1890 στην εφημερίδα Παλιγγενεσία] … Dictionary of Greek
κωλυσιεργώ — (Α κωλυσιεργῶ, έω) [κωλυσιεργός] νεοελλ. 1. παρεμβάλλω εμπόδια στην εξέλιξη τών εργασιών συνελεύσεως, βουλής ή άλλου σώματος 2. παρακωλύω τη συντέλεση ενός έργου αρχ. εμποδίζω κάποιον να κάνει κάτι … Dictionary of Greek
κωλύω — (AM κωλύω, Μ και κωλώ) εμποδίζω κάτι ή εμποδίζω κάποιον να κάνει κάτι, δεν επιτρέπω σε κάποιον ή δεν τόν αφήνω να κάνει κάτι ή δεν επιτρέπω να γίνει κάτι (α. «ὅποι φεύγειν οὐδεὶς κωλύει νόμος», Δημοσθ. β. «μὴ κωλύετε αὐτὰ ἐλθεῑν πρός με», ΚΔ γ.… … Dictionary of Greek
